تحلیل روانشناختی درباره شدت هیجانات، برچسب‌های عاطفی و تنظیم هیجانی
چرا بعضی‌ها به آنچه «احساساتی بودن» می‌نامیم، برچسب می‌خورند؟
چرا برخی افراد به‌سرعت اشک می‌ریزند، عصبانی می‌شوند یا به‌شدت واکنش نشان می‌دهند؟
و آیا این به‌معنای ضعف، ناپایداری یا چیزی کاملاً طبیعی در تنوع روان آدمی است؟
در اپیزودی از پادکست «Speaking of Psychology»، دکتر مارشا لینهان، روان‌شناس بالینی و بنیان‌گذار درمان دیالکتیکی-رفتاری (DBT)، درباره افرادی صحبت می‌کند که دچار «حساسیت هیجانی بالا» هستند.
او توضیح می‌دهد که برخی افراد از نظر زیستی، با سیستم عصبی واکنش‌پذیرتری متولد می‌شوند.
یعنی هیجانات را شدیدتر، سریع‌تر و با ماندگاری بیشتر تجربه می‌کنند. این موضوع ژنتیکی‌ست نه شخصیتی یا اخلاقی.
دکتر لینهان تأکید می‌کند:
«احساسات شدید، گناه نیستند. مشکل زمانی‌ست که فرد نتواند آن‌ها را تنظیم یا مدیریت کند.»
برخی از این افراد در کودکی در محیط‌هایی بزرگ می‌شوند که احساسات‌شان نادیده گرفته شده یا به آن‌ها گفته شده «زیادی حساس» یا «نمایشی» هستند.
نتیجه؟ خجالت از هیجانات، سرکوب عاطفی یا طغیان‌های ناگهانی.
اما خوشبختانه، مهارت‌های تنظیم هیجان قابل یادگیری‌اند:
- آگاهی نسبت به احساسات (ذهن‌آگاهی هیجانی)
- پذیرش بدون قضاوت
- و یادگیری پاسخ‌های رفتاری جایگزین
دکتر لینهان در پایان یادآوری می‌کند:
«احساساتی‌بودن، می‌تواند نشانه زنده‌بودن، همدلی و عمق انسانی باشد اگر یاد بگیریم چطور آن را مدیریت کنیم.»
اگر احساساتت گاهی از کنترلت خارج می‌شوند، شاید نه ایراد، بلکه نیاز به مهارت باشد. روان‌شناسان ما می‌توانند به تو کمک کنند تا احساساتت را به قدرت تبدیل کنی.
دیدگاه خود را بنویسید.