خانواده درمانی نوعی از روان درمانی است که به افراد کمک می کند تا مشکلات خود را در بافت خانواده خود حل کنند، جایی که احتمالاً بسیاری از مشکلات شروع می شود. هر یک از اعضای خانواده برای درک بهتر پویایی گروه خود و اینکه چگونه اقدامات فردی آنها بر یکدیگر و واحد خانواده به عنوان یک کل تأثیر می گذارد، با دیگران همکاری می کند. یکی از مهم‌ترین پیش‌فرض‌های نظام‌درمانی خانواده این است که آنچه برای یکی از اعضای خانواده اتفاق می‌افتد برای همه اعضای خانواده نیز اتفاق می‌افتد.
خانواده درمانی توسط روانپزشک موری بوئن در دهه ۱۹۵۰ ایجاد شد. بوئن به عنوان افسر پزشکی عمومی در ارتش کار کرد و سپس به روانپزشکی در کلینیک ها و مؤسسه ملی بهداشت روان و انجام تحقیقات در مورد خانواده ها روی آورد. در حالی که فلسفه‌های روانشناختی قبلی، مانند نظریه فروید ، حول محور فرد بود، ایده‌های بوون حول محور خانواده بود. او معتقد بود که خانواده یک واحد عاطفی است و تغییرات در یک فرد منجر به تغییرات کلی در گروه می شود.
دیدگاه خود را بنویسید.